ರಾಯಚೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯ ದಲಿತ ಕಾವ್ಯ: ಒಂದು ಅವಲೋಕನ.

Abstract

ಕಲ್ಯಾಣ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ರಾಯಚೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯ ದಲಿತ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ನೋಡುವ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಹಳೆಗನ್ನಡ ಕಾವ್ಯ ಮತ್ತು ನಡುಗನ್ನಡ ಕಾವ್ಯ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದಾಗಿದೆ. ಮುಂದೆ ಶರಣರ ವಚನ, ದಾಸರ ಕೀರ್ತನೆ, ಅನುಭವಿ ಕವಿಗಳ ತತ್ವಪದಗಳು, ನಮಗೆ ನೆನಪು ಮರುಕಳಿಸುವಂತೆ ದಲಿತ ಸಂವೇದನೆಯ ಕಾವ್ಯವು ಹರಿದು ಬಂದಿತು. ನವೋದಯ, ನವ್ಯ ಕಾವ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾಡು-ನುಡಿ ಪ್ರಕೃತಿ, ಪ್ರೀತಿ, ದೇಶಪ್ರೇಮ, ಮಣ್ಣಿನ ವಾಸನೆಯಿಂದ ಕಾವ್ಯವು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬಂದರೆ, ದಲಿತ ಕಾವ್ಯವೂ ತಮ್ಮವರಿಗಾದ ಶೋಷಣೆ, ನೋವು, ಅಪಮಾನ, ದೌರ್ಜನ್ಯ, ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಮುಂತಾದವುಗಳೊಂದಿಗೆ ರೂಪುಗೊಂಡಿತು. ದಲಿತ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಉಗಮವನ್ನು ಸಾರಿದ್ದು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳೇ ಆದರೂ ಆ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅನೇಕ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಜನಪ್ರಿಯವಾದದ್ದು ಕಾವ್ಯವೇ. ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಆಲದ ಮರ. ಅದರಲ್ಲಿ ಬೇರು, ಚಿಗುರು ನಿರಂತರ. ಪರಂಪರೆಯ ಬೇರುಗಳ ಮೂಲಕ ಸತ್ವವನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಪ್ರಸ್ತುತ ವಾಸ್ತವಿಕ ಜಗತ್ತಿನ ತುರಿಕೆಗಳನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯೇ ದಲಿತ ಕಾವ್ಯ. ದಲಿತರು ಅನುಭವಿಸಿದ ಹಿಂಸೆ, ನರಕ-ಯಾತನೆಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರದೇ ಅವುಗಳನ್ನು ರಚನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಾವ್ಯರೂಪದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಡುವುದು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ವಿರುದ್ಧ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾದ ಹೋರಾಟದ ಮನೋಭಾವನೆಯನ್ನು ತುಂಬುವುದೇ ದಲಿತ ಕಾವ್ಯವಾಗಿದೆ.